Chińskie konsole

SJGAM był dla mnie z poczatku ciekawostką, firmą , która zbytnio nie miała możliwości konkurować z Anberniciem. Tworzy wszak sprzęty, które wyglądają czasem jak wygenerowane przez AI. Z drugiej strony to właśnie ich wygląd może przyciągać nowych odbiorców, nawet mimo wielu wad każdego wypuszczanego modelu. W tym tekście zabiorę was w kolejną podróż w nieznane z konsolą SJGAM M19.

Czasami bywa tak, że coś nie nadaje się na materiał, ale zdecydowanie nadaje się do napisania kilku słów. Jeśli śledzisz to co robię w sieci, a zwłaszcza na swoim profilu na X(twitter), to doskonale wiesz, że rozpisuje się często na temat chińskich, nieznanych dotąd szerszej społeczności retrokonsol. Choć retro w nazewnictwie może być bardzo mylące. W poniższym tekście postaram ci się opowiedzieć o zaletach i wadach swego rodzaju "zbieractwa" tych kawałków krzemu, a także rozwieję (przynajmniej mam taką nadzieję) kilka wątpliwości z tym związanych.

Nie będę ukrywał – temat chińskich konsolek mocno mnie wciągnął. Z jednej strony nigdy nie wiem, czego się spodziewać, zamawiając kolejne urządzenie, a z drugiej – mało jest materiałów o budżetowych modelach, szczególnie w przedziale cenowym średniej Margarity. Postanowiłem to zmienić i przedstawić wam kolejny model z mojej kolekcji, który co jakiś czas pojawia się na Aliexpress w cenie, skłaniającej do pytania: „Czy to coś warte?”. Cześć, ja jestem gramodrana, a to recenzja GB300.

Anbernic i Miyoo to marki, które usłyszał każdy, kto zetknął się z tematyką chińskich retro konsol. Owszem, produkują one sprzęt dobrej jakości, szczególnie w stosunku do ceny. Ale co z mniej popularnymi markami? Czy chińska technologia z niższej półki jest warta uwagi?